Ik rijd al enige jaren 100% elektrisch, heb zonnepanelen op het dak en ben liefhebber van de natuur. Toch heb ik een zwak voor oldtimers, met name Britse klassiekers, ondanks dat die nog gewoon van fossiele brandstoffen gebruik maken. Oude auto’s blijven nog steeds emoties losmaken bij mensen. Ze geven een treffend beeld van de tijdsgeest. Of het nu was dat je grootvader een bepaalde auto reed, of dat de hele familie jaarlijks met dezelfde bus op vakantie ging. Daarom vind ik dat we de echte oldtimers moeten koesteren en liefhebbers de ruimte moeten geven daarvan te genieten. De persoonlijke herinneringen en emoties vormen samen met de indrukwekkende industriële vormgeving een belangrijk onderdeel van de geschiedenis.

Voor mij is de Engelse Ford inmiddels een passie geworden. Begonnen met een Zephyr uit 1959 is de hobby inmiddels uit de hand gelopen met twee Belgische Consuls uit 1956 en 1958 en nog een Zephyr uit 1959. Deze auto’s geven treffend de tijdsgeest van de jaren 50/60 weer. Je herkent de Amerikaanse stijl terwijl het toch typisch Britse auto’s zijn. De Consul doet nog mee in de James Bond film Doctor No. Daarnaast zijn het klassiekers die wat mij betreft bij de ‘working class’ horen.